Üzülüyorum aslında

Sokak lambalarının rengi çok farklı.
Geçtiğimiz ilk ışık temiz kalpliydi.
Başımdaki ince derin sancı ayaklarıma vuruyor.
Dokunuşun olmadığı için vuruyor tenime.
Ona bir şey söyleyemem,
Yalancı çıkaracak kadar kararlı.
Anlatamıyorum bu yüzden,
Ben bir korkağım.

Ona bağırabiliyorum,
Yalan söylememiştim aslında,
Yalan söylemiyordum.
Ona bağırdım,
Onu üzmüş olabilirim.

Ağlıyor şu an.
Hıçkırıkları çok kuvvetli,
Canım yanmıyor.
Bak gene yalan söylüyorum.
Hıçkırıklarını duyunca titriyorum,
Ben çok üzülüyorum aslında.

Yıktılar

O küçük kız ağlamaklı,
Elleri yetmez ki seni çekip almaya.

Bastığın yeşillikler artık sarı,
Gitmene engel bir tek gözyaşı,
Gözlerini kaybettiysen ödünç verebilirim.

Gideceğin dakikalar zaman duracak,
Ellerimle durdurmaya çalışacağım.
Ellerim yeterince küçük.

Ahşap evi yıktılar,
İstemedim,
Lütfen dedim,
Yıktılar.

Duyuyor musun?

Deniz kenarındayım.
Denizin o mayhoş dalgasının sesleri kulağıma çarpıyor,
Ayaklarımı içime çekiyorum.

Güneş çoktan batmıştı,
Balinalar ise karaya vurmak için vakti bekliyordu,
Deniz soğuktu,
Hava esintili,
İnsanlar kaybolmuş.

Sen ne yapıyorsun?
Güneşin batışını mı bekliyorsun?
O tanyeli çoktan gitti.

Sen ne yapıyorsun?
Şarap içmek için bir kadınımı bekliyorsun?
Yada ağlamak için şarap mı içiyorsun?
Benim en sevdiğimden mi?
Bekleme o tanyeli çoktan gitti.

Sadece gel,
Yanıma usulca otur,
Anlatacaklarım uzun ve biraz sıkıcı olabilir.
Aldırma,
Her şeyi boşver dalgaların o mayhoş sesini dinle.
Belki balinalar sana bu gece eşlik eder.

Kokusu bir yosun.

Denizdi,rengi maviydi,
Rüzgardı,şiddetliydi,
Biraz açıklı koyulu,
Biraz çekingen,
Acılı bir kokusu vardı.

Onunla konuşuyordum,
Sessiz bir kıyıda,
Yosunların karaya vurduğu vakitte,
Güneş saklanmışken ve bir daha çıkamazken,
Dalgaların şiddeti beni dövercesine karaya vururken,
Ayaklarımı yerden keserken,
Ve bir daha basamayacak gibi hissettirirken ben konuşuyordum,
Sakin bir kasaba da onunla.

Anlattıklarımı bilmiyordu,
Bildikleri ise onlar değildi.