26 Ağustos 2010 Perşembe

Üzülüyorum aslında

Sokak lambalarının rengi çok farklı.
Geçtiğimiz ilk ışık temiz kalpliydi.
Başımdaki ince derin sancı ayaklarıma vuruyor.
Dokunuşun olmadığı için vuruyor tenime.
Ona bir şey söyleyemem,
Yalancı çıkaracak kadar kararlı.
Anlatamıyorum bu yüzden,
Ben bir korkağım.

Ona bağırabiliyorum,
Yalan söylememiştim aslında,
Yalan söylemiyordum.
Ona bağırdım,
Onu üzmüş olabilirim.

Ağlıyor şu an.
Hıçkırıkları çok kuvvetli,
Canım yanmıyor.
Bak gene yalan söylüyorum.
Hıçkırıklarını duyunca titriyorum,
Ben çok üzülüyorum aslında.