Seninle bakıyoruz ileride ki boşluğa.
Bakışların aynı,
Göz bebeklerinin parlaklığı sabah güneşi misali.
Ellerin titriyor,ağlıyorsun.
Korkma sen! Ben yanındayım.
Göz yaşlarımızın akış yönü dahi hala aynı.
Tadında ise eski günlerimiz var.
Biz her ağladığımızda rüzgar çıkar,
Eşyalar dolar odalarımıza.
Her ne kadar inkar etsen de nefes alışında bile eski yelkenler var,
Daha yolculuğa çıkamamış,
Ve her gün daha bir geriye,
Ve her gün daha bir ürkek.
