17 Nisan 2010 Cumartesi

Ağlama Dedim.

Terk edilmiş bir tren istasyonu gibi ruhun.
Klarnet sesleri kulağımın zarını titretiyor,
Gözlerimin önünde bizim mutlu günlerimizin siyah beyaz tabloları.

Neden siyah beyaz dersen eğer cevap veremem.
Siyah karamsarlıktır onu bilirim.
Beyazsın ise bizim için bir manası yok.

Tren istasyonu ağlıyor.
Hiç bir renk yok.
Gök kuşağının o hep bilinen renkleri bile yok.
Her şey o kadar net ki.
Ağlama dedim.Ağladı.