28 Nisan 2010 Çarşamba

Dokunamamanın verdiği tatsızlık.

Yine ve yine o şarkı.
Geldim diyordum,
Geldim..
Yürüdüm,
Yoruldum...
Yine geldim diyordum.

Kulaklarımı kapatıyorum.
Duymak tüylerimi ayaklandıracaktı.
İlk dinlediğim kadar etkilemese de artık farklı duygular vücudumu sarıyor.

Tadı öylesine kalmış ki damağımda,
Her hatıraların salisesi özletiyor tenini.
Yarım kalsın istememiştim,
Böyle olsun ben istememiştim.
Bir kez daha dokunamayacağım sana,
Sen ise hiç bir zaman dokunamayacaksın o sevdiğin kokulu tenime.

Ne zaman rüzgar esse onunla birlikte geleceksin diye bir his kaplıyor içimi,
Sol tarafım ise asla gelmeyeceğini söylüyor.
Hiç birisine inanmıyorum.

Ve ne zaman rüzgar esse kollarımla tenimi sarıp sarmalıyorum,
Diyorum ki hiç olmadığım kadar güçlüyüm.