Seninle birlikte yürüyor bütün eşyalar.
Gidişine seyirci değiller.
Bazıları ise sonradan hatırlanmamak için siliniyor yavaştan.
Ağır ağır..
Ürkek,
Tedirgin.
Yanımda duran hiç bir şey yok.
Eskisi gibi ağlayamıyorum,
Bu defa seyirciyim.
En önden yer kapmış gibi bakınıyordum.
İçim acımazdı benim,
Tanırdın beni.
En önde olmanın sevinci vardı içimde,
Ağladığım zaman kendimi sevmiyorum.
Annemin dedikleri kulağımda çınlıyor.
Zaten ağlayamıyorum.
