Sana yazdığım mektuplar var şimdi elimde.
Zarfın dışı hafif sararmış,yazıları ise can yakıcı netlikte.
Sana yazdığım mektuplar elimde şimdi.
Her biri öyle sabırlı ki..
Ürkek,
Ağlamaklı,
Kimsesiz,
Ve gözyaşlarımı silerken yazmıştım.
Ben o satırları tek tek süsledim.
Sen ise kahkahalarla boğuyordun kendini.
Oldukça üzgünüm.
O satırlar yalnız benim okumam için yazıldı.
Ne sen ne de sana benzeyen..
O satırları yalnız kendim için yazdım.
Şu an elimde sana ait bir kaç şey var.
Onları rafa kaldırdım.
Bir gece şarabımı yudumlarken okuyabilirim,
Artık sadece o tatla ağlayabiliyorum.
