Mutluluğun mutluluğumdu.
Eskidendi.. Çok eskiden...
Yüzün gülen fotoğraflarını gördüm,
Nasıl mutlu olduğumu tarif edemem sana.
Açıklayamam..
Mutlusun.Ve ben gördükçe daha mutlu oluyorum.
Seni küçük , kimsesiz bebek gibi sevmiştim.
Bana güvenmeni sağlamıştım bir ebebiyin gibi.
Seni sevmiştim.Her şeyinle yeri geldiğinde kabul etmiştim seni.
Utangaçtım.İnkar etmiyordum.
Yüzünün güldüğünü görüyorum.Bir o kadarda yanlışlarını.
Yanlış yapmak sana göre değildi.Ama itiyordu bir şeyler seni yanlışlara.
Aklına geliyor muyum hiç gram fikrim yok.
Ama sen benim şu saatlerde aklımdasın.
Alışıyor tenin utanmadan karşı cinsine.
Kıyamıyorum sana.
Kıyamıyordum sana.
