9 Şubat 2010 Salı

Yutkunamadım

Sokak satıcısından aldığım ekmeğimle yürüyordum.
Karnım çok açtı ve üşüyordum.Aklımda ise bin bir türlü düşünceler.
Bir yandan burnum akıyor bir yandan karnımı doyurmaya çalışıyordum.
Üşüyordum ve kimsenin umurunda değildi.
Eldivenlerimi almadığıma pişman olmuştum.
Hafif ateşim yükseliyor.Baş ve mide ağrım dayanılmaz bir hal alıyordu ama yemek yemeye çalışıyordum her şeye rağmen.
Sakince yürüyordum.
Aklımda bin bir türlü şeyle.
O oturuyordu.
Bir duvarın dibinde.
Üşüyordu o da,hemde daha çok.
Yiyebileceği bir ekmeği bile yoktu.
Yutkunamadım.